Кәҗә бәете.
Җәй көннәре бигрәк ямьле,
Көтү дә чыга иртә.
Минем таянган таягым
Ике аршинлы киртә.
Җәй көннәре бигрәк эссе,
Тамчы тама ирнемә.
Кәҗәләрне сүккән өчен
Ачуланам иремә
Кырга чыгып киткән чакта
Артка борылып карыйбыз.
Ревизорга барып җиткәч,
Кәҗәләрне саныйбыз.
Кәҗә мөртәт тик тормый шул,
Чаба ары да бире.
Кәҗә куып чаба-чаба,
Кайтыр хәл калмый кире.
Алнындагысын күрми ул,
Яшел үлән булса да.
Уҗымга чабуын белә,
Арттан таяк куса да
Мескен кәҗә чинап куя,
Сыртына таяк төшкәч.
Кәҗә кумый хәлен юк шул,
Өлешеңә шул төшкәч.
Кәҗә, кәҗә, малкаем,
Сине саклау бар кайгым.
Берегез югалып калса,
Себер китәр башкаем.
Кәҗә көтүләре көтеп,
Гомерләр үтәр микән,
Байлыгын кәҗәгә калгач,
Безне ни көтәр икән.
Кәҗәләрне куып кайткач,
Хуҗалар каршы ала.
Кәҗә сөтенә шатланып,
Тамак ялгый ир бала.
Сыер күрми, кәҗә асрыйм,
Шөкер итеп Ходайга.
Нәрсә язганны күрербез,
Алыштырам бодайга.
Баштагы өч куплет халык иҗатына өстәп язды К. Гатина апрель 2009 ел
автор: Кадрия Гатина
